మహిళ

మహిళ అనగానే ముందు గుర్తుకొచ్చెది అమ్మ.

మహిళ ముందుగా పాపాయి రూపంలొ కనిపిస్తుంది. పాపాయిగా, కన్న తల్లి దండ్రులను మురిపిస్తుంది. ఆ మురిపాలతొ పెరిగి  తోడబుట్టీన వారికి ప్రేమని  పంచుతుంది.  అలా పెరిగి పెద్దదయిన ఆ చిన్నారి, పెద్దలు తెచ్చిన ఒక అయ్యకి భార్యగా ఎదుగుతుంది. ఇంతటితో ఆగుతుందా అంటే.. ఆగదు సరికదా.. ఆ ఎదుగుదలలొ ఎంతొ అందం ఆనందం ఊహిస్తుంది.

సరదాగా భర్తతొ సహజీవనం సాగిస్తూ మరొక జీవికి ప్రాణం ఇస్తుంది. ఆ బిడ్డను ఈ లోకంలోకి తీసుకు రావడానికిఆమహిళఎన్నిఅనుభవాలు చవిచూస్తుందొ, ఎంత బాధ అనుభవిస్తుందొ, ఎంత ఆశపడుతుందొ... కాని, ఆ బిడ్డను చుశాక ఆ అవస్తంతా మర్చిపొతుంది.

తీరా అ బిడ్డని పెంచి పెద్దచేసి, విద్యా బుద్దులు చెప్పించి, పెళ్ళీ ఛెస్తుంది. అప్పుడు ఆ మహిళ అప్పటికి తనపని అయింది అనుకుంటుంది. కానీ...... 

అప్పుడే అసలు కధ వడ్డి (అంటే మనుమలు మనుమరాండృ) మొదలవుతుంది

అన్న మాట. వారిని చూసుకొని మురిసిపోయి మనసు ఆనందపడి  ఆడజన్మకు

సాఫల్యత పొందాను అని అనుకొంటుంది.  ఆవిడే పరిపూర్ణ  మహిళ